الحراء

و با اعضاء، صلاحیتها و عملکرد هر یک از آنها در رابطه با بررسی شکایات فردی آشنا خواهیم شد. در بخش دوم به بررسی روند صلاحیت کمیسیون و دادگاه در رسیدگی به شکایات فردی، طی دو فصل مجزا پرداخته و علاوه بر صلاحیتهای موضوعی، مکانی، زمانی و شخصی آن نهادها، شرایطی را که تحت مادهء 26 کنوانسیون برای مسموع شناخته شدن دادخواستهای فردی، ضروری می‌باشد را مورد بررسی قرار می‌دهیم وبه ذکر قضایا و شکایات مطروحه در رابطه با هر مورد می‌پردازیم. در ضمن در هر مورد، عنداللزوم به سیستم کنوانسیون میان آمریکایی حقوق بشر و پروتکل اختیاری سازمان ملل نیز اشاره نموده و مقایسه‌هایی میان نظام کنوانسیون اروپایی و نظام مطروحه تحت دو سیستم اخیر انجام داده‌ایم. در فصل دوم این بخش یعنی فصل مربوط به دادگاه نیز، پروتکلهای شمارهء 9 (که حق دسترسی مستقیم فرد به دادگاه را مطرح می‌کند) و پروتکل 11 (که پیشنهاد ادغام دو نهاد کمیسیون و دادگاه و ایجاد یک دادگاه واحد را بیان می‌نماید) را مورد بررسی قرار داده‌ایم و به این دلیل که موضوع اصلی مورد بحث ، همانطور که قبلا نیز متذکر شدیم، به حق شکایت فردی تحت مادهء 25 کنوانسیون اختصاص دارد و طبق آن ماده و در آن برهه هم حق دسترسی مستقیم فرد به دادگاه وجود نداشته و بحث ادغام دو نهاد کمیسیون و دادگاه هم مطرح نبوده است ، لذا تنها توضیح مختصری دربارهء دو پروتکل شمارهء 9 و 11 داده می‌شود و از توضیح بیشتر خودداری می‌گردد. بررسی نظام شکایات فردی در کنوانسیون اروپایی حقوق بشر و تاثیر آن به عنوان شیوهء مؤثر حمایت از حقوق بشر