در ابتدا سه پیش نویس قطعنامه (یکی از سوی آنتیگوا و باربودا، دیگری از سوی کشورهای جامعه کاراییب موسوم به 'کاریکوم' و یکی دیگر از سوی کشور های پرو، کانادا، آمریکا، پاناما و مکزیک) ارائه شدند، هرچند که آنتیگوا و باربودا سپس تصمیم گرفت پیش نویس خود را پس بگیرد و به کاریکوم بپیوندد.
پس از یک استراحت نیم ساعته، کشورهای این بلوک، موفق نشدند که به یک اجماع برای انتخاب یکی از قطعنامه ها دست یابند به طوری که «دارن هنفیلد» نماینده باهاما، پیشنهاد تعلیق جلسه را داد.
اکنون، نوبت نمایندگان دائم در نزد این سازمان خواهد بود که باید یک تصمیم قبل از جلسه عمومی آینده که برای روزهای 19 تا 21 ژوئن (29 تا 31 خرداد) فراخوان شده، بگیرند.
ال موندو نوشت: بدین ترتیب، به رغم اینکه وضعیت در ونزوئلا پس از دو ماه اعتراضات علیه «نیکلاس مادورو» رئیس جمهوری این کشور که تاکنون 60 کشته، بیش از 1000 مجروح و تقریبا 2000 نفر دستگیر بر جا گذاشته، هر روز وخیم تر می شود، سازمان کشورهای آمریکایی با حرکت لاک پشت وار خود، قادر نشده راه حلی برای این مساله پیدا کند.
برای تصویب یک قطعنامه، نیاز بود که دو سوم اعضای حاضر در این جلسه، یعنی نمایندگان 23 کشور، به آن رای دهند، اما به دلیل اختلاف نظرهایی که بین این کشورها در مورد وضعیت ونزوئلا وجود داشت، این امر امکان پذیر نشد.
«لوییس ویده گارای» وزیر خارجه مکزیک در پایان این جلسه گفت: بسیار مهم است که به رسمیت شناخته شود که امروز در ونزوئلا، یک گسست نظم دموکراتیکی وجود دارد؛ ما برای دستیابی به یک اجماع کافی با هدف تصویب قطعنامه در سازمان کشورهای آمریکایی کار خواهیم کرد.
«فرناندو اوآناکنی» وزیر خارجه بولیوی در عوض، پایان این جلسه بدون دستیابی به یک قطعنامه مشترک را یک پیروزی برای کشورهای آلبا (اتحادیه بولیواری برای کشورهای آمریکای ما) و برای دموکراسی قلمداد کرد.